Fragment opisuje imponujący łuk obsługiwany przez cztery duże kolumny, napisane licznymi nazwami. Te imiona należą do osób, które zginęły w bitwie, ale nigdy ich nie znaleziono, niż te pochowane na cmentarzach. Ten pomnik służy jako ponure przypomnienie wielu, którzy zginęło podczas wojny, ale pozostają niezidentyfikowane. Waga tej realizacji staje się przytłaczająca dla Elżbiety, która zastanawia się nad tragedią ich nieobecności.

Gdy rozważa znaczenie tych imion, Elizabeth wyraża swój szok i smutek z powodu braku świadomości na temat istnienia takiego pomnika. Podkreśla osobistą stratę i szerszy historyczny wpływ wojny, uchwycając głęboki rezonans emocjonalny pamiętania tych, którzy nie mają grobu. Reakcja Elizabeth oznacza głębokie uznanie poświęceń i utrzymujących się pytań dotyczących losów zagubionych żołnierzy.