W życiu i śmierci nie ma uczciwości. Gdyby tak było, żaden dobrzy mężczyźni nie umarliby młodo.
(There is no fair in life and death. If it were, no good men would die young.)
Cytat z książki Mitcha Alboma „Pięć osób, które spotykasz w niebie” odzwierciedla głęboką prawdę o nieprzewidywalności życia i śmierci. Sugeruje, że sprawiedliwość jest ideałem, który rzadko objawia się w rzeczywistości, zwłaszcza jeśli chodzi o przedwczesną śmierć dobrych ludzi. To uczucie sugeruje, że zasłużonym osobom często grozi tragiczny koniec, co uwypukla nieodłączną niesprawiedliwość istnienia.
Ta perspektywa zachęca czytelników do kontemplacji natury życia i arbitralnego losu, jaki spotyka ludzi. Pomysł ten podważa pogląd, że sprawiedliwy wszechświat nagradza cnoty i karze występki, zachęcając do głębszej refleksji nad złożonością moralności, cierpieniem i przypadkowością wyników życiowych.