{...} Zawsze była część ludzkiego umysłu, która była przygotowana do rozrywki takich pojęć, szczególnie w nocy, w świecie cieni, kiedy były dźwięki, których nie można było zrozumieć, i kiedy każdy z nas był w niektórych sam zmysł.
({...}there was always a part of the human mind that was prepared to entertain such notions, particularly at night, in the world of shadows, when there were sounds that one could not understand and when each one of us was in some sense alone.)
Cytat sugeruje, że ludzie mają wrodzoną tendencję do rozważania tajemniczych i fantastycznych pomysłów, szczególnie w nocy. W ciemności, gdy pojawiają się nieznane dźwięki, umysł łatwiej jest wędrować w królestwo nieznanego. Odzwierciedla to uniwersalne doświadczenie samotności i ciekawości, które często powstaje, gdy znajdujemy się w niepewnych sytuacjach.
To pojęcie podkreśla ponadczasową fascynację tym, co leży poza naszym zrozumieniem. Nasze myśli mogą dryfować w kierunku niesamowitych i niewytłumaczalnych, podkreślając psychologiczny aspekt ludzkiej natury, który rozwija się w chwilach izolacji. Wspraczeni światła i ciemności, zarówno dosłownie, jak i metaforycznie, zachęca do głębszej kontemplacji i wyobraźni, czyniąc noc żyzną podłoże dla takich odbicia.