Autor rozważa implikacje stosowania silnego języka, sugerując, że słabo odzwierciedla on postać osoby. Silny język jest postrzegany jako wskazujący zły temperament i lekceważenie uczuć innych. Zamiast prezentować inteligencję lub odwagę, ci, którzy uciekają się do takich słów przypadkowo sygnalizują własne niedociągnięcia w komunikacji.

Ta perspektywa oznacza, że ​​elokwencja i troskliwość są o wiele bardziej godne podziwu cechy. Częste użycie ostrego języka ujawnia brak słownictwa i kontroli emocjonalnej, podkreślając, że prawdziwa siła leży nie w ofensywnych słowach, ale zdolności do wyrażania siebie z łaską i zrozumieniem.