Dlatego każdy, spójrz na ten ostatni koniec, czyli twoja śmierć i kurz, który chwyta każdego mężczyzny, który zrodził się z kobiety, ponieważ przybył nago z łona matki, tak nagi, będzie go w końcu odejść, gdy przyszedł.
(Therefore, everyman, look to that last end that is thy death and the dust that gripeth on every man that is born of woman for as he came naked forth from his mother's womb so naked shall he wend him at the last for to go as he came.)
Cytat podkreśla nieuchronność śmierci i przejściowy charakter życia. Sugeruje to, że wszyscy ludzie, niezależnie od ich okoliczności, ostatecznie staną przed tym samym celem. Joyce zastanawia się nad ideą, że przybywamy na ten świat bez posiadłości i odejdzie w tym samym stanie, podkreślając daremność materiałów materialnych i równość śmiertelności wśród ludzi.
Zwracając uwagę na nagość narodzin i śmierci, Joyce zaprasza czytelników do rozważenia istnienia ich istnienia poza dobytkiem fizycznym. To przejmujące przypomnienie o oceny znaczenia i priorytetów życia, podkreślając, że to, co naprawdę ważne może położyć się w czynieniach i relacjach, a nie na światowe osiągnięcia.