Są to złe czasy dla ludzi, którzy lubią siedzieć przed biblioteką o świcie w deszczowy poranek i zostać rozerwanym na cycki na korbie i potężnej muzyce.
(These are bad times for people who like to sit outside the library at dawn on a rainy morning and get ripped to the tits on crank and powerful music.)
W „Songs of the Doomed: More Notes on the Death of the American Dream” Huntera S. Thompsona, zastanawia się nad trudnościami, jakie napotykają ci, którzy lubią proste przyjemności życia, takie jak siedzenie na świeżym powietrzu o świcie, nawet w niesprzyjającej pogodzie. Te obrazy wywołują poczucie nostalgii w beztroskich momentach, kontrastując z problemami współczesnych czasów.
Cytat sugeruje poczucie eskapizmu poprzez muzykę i substancje, podkreślając zmagania osób szukających radości i wydawania się w chaotycznym i zniechęcającym środowisku. Pisanie Thompsona oddaje napięcie między poszukiwaniem wolności a konfrontacją z trudnymi rzeczywistością, podkreślając utracone połączenie z prostszymi, bardziej wyzwalającymi doświadczeniami.