Widzieli rzeczy, na które nie patrzyły wcześniej ludzkie oczy, i nie odwrócili wzroku. Byli z siebie potężną grupą mężczyzn. Żadne piekło nie stopiłoby ich, żaden burza niszczy, ponieważ widzieli najgorsze i przeżyli.
(They had seen things no human eyes had looked on before, and they had not turned their gaze away. They were in their own view a formidable group of men. No inferno would now melt them, no storm destroy, because they had seen the worst and they had survived.)
W powieści „Birdsong” Sebastian Faulks, grupa mężczyzn doświadcza wstrząsających wydarzeń, które zasadniczo zmieniają ich perspektywę na życie. Byli świadkami niewyobrażalnych horrorów, które odróżniają ich od innych, nadając poczucie odporności i siły. Ich doświadczenia tworzą między nimi więź, dzięki czemu czują się potężne i nieustępliwe.
Mając do czynienia z najgorszym, jakie los może zapewnić, nie wierzą, że żadna siła zewnętrzna, czy to ogień, czy burza, nie może złamać ich ducha. Ich przetrwanie wśród cierpienia kształtuje ich tożsamość i stają niezachwianie, odmawiając odwrócenia wzroku od rzeczywistości, które napotkała. To wspólne doświadczenie staje się esencją ich odwagi i braterstwa.