Cytat sugeruje głęboką zasadę moralną dotyczącą życia i śmierci. Podkreśla to, że ci, którzy biorą życie innych, ostatecznie staną przed tragicznymi konsekwencjami, tracąc własne życie w sensie metaforycznym. Akt zabijania prowadzi do cyklu przemocy, co powoduje rozpacz i ostatecznie śmierć dla sprawcy.

Natomiast cytat podkreśla szlachetność poświęcenia, stwierdzając, że ktoś, kto poświęca swoje życie dla innych, osiągnie formę nieśmiertelności. Odzwierciedla to tematy bezinteresowności i ideę, że prawdziwe życie wynika z dawania się dla większego dobra. Zestawienie tych pomysłów podkreśla wieczny konflikt między odebraniem życia a oddaniem go, głównym tematem pracy Philipa K. Dicka.