Poprzez poszarpane ubrania pojawiają się wielkie wady; Szaty i futrzane sukienki ukrywają wszystko. Sink ze złotem i silną lancą sprawiedliwości bez krzywdy. Uzbrojenie go w szmaty, słoma pigmy przebija go.
(Through tattered clothes great vices do appear; Robes and furred gowns hide all. Plate sin with gold and the strong lance of justice hurtless breaks. Arm it in rags, a pigmy's straw does pierce it.)
W tym fragmencie King Lear Szekspira sugeruje, że zewnętrzne występy często ukrywają prawdziwy charakter i wykroczenia. Bogactwo i status mogą ukryć niepowodzenia moralne, ponieważ ci, którzy są dobrze ubrani, mogą być chronione przed kontrolą i osądem. Natomiast wrażliwych i biedni są łatwo narażeni na surową realia sprawiedliwości, ponieważ ich brak ochrony podkreśla ich winy lub niedociągnięcia.
Zdjęcia odzieży stanowi potężną metaforę społecznej tendencji do przeoczenia grzechów potężnych, jednocześnie chętnie potępiając tych, którzy nie mają przywileju. Zasadniczo Szekspira krytykuje powierzchowne oceny oparte na wyglądie, podkreślając, w jaki sposób sprawiedliwość można zasłaniać przez bogactwo i status, podczas gdy mniej szczęśliwe są bezpośrednie konsekwencje dla ich działań.