Dla tych ludzi nieszczęście było stanem, nie do zniesienia stanu rzeczy. Jeśli pigułki mogłyby pomóc, pobrano pigułki. Ale pigułki nie zmieniły podstawowego problemu w budownictwie. Chcąc tego, czego nie możesz. Szukam własnej wartości w lustrze. Warstwowanie pracy nad pracą i wciąż zastanawiając się, dlaczego nie byłeś zadowolony - przed pracą.
(To these people, unhappiness was a condition, an intolerable state of affairs. If pills could help, pills were taken. But pills were not going to change the fundamental problem in the construction. Wanting what you can´t have. Looking for self-worth in the mirror. Layering work on top of work and still wondering why you weren´t satisfied - before working some more.)
W „Have a Little Faith” Mitch Albom bada zmagania wielu osób z nieszczęściem, postrzegając je jako stan trwały i nie do zniesienia. W przypadku tych osób rozwiązaniem często są szybkie środki, takie jak leki, które mogą złagodzić objawy, ale nie rozwiązują głębszych problemów. Podkreśla to tendencję do poszukiwania rozwiązań zewnętrznych przy jednoczesnym ignorowaniu konfliktów wewnętrznych.
Ludzie często pragną tego, czego nie mogą osiągnąć, co prowadzi do ciągłego poszukiwania potwierdzenia i poczucia własnej wartości. Ta tęsknota objawia się w nieustannej pracy i wysiłku, jednak cykl trwa, a satysfakcja pozostaje nieuchwytna. Ostatecznie książka sugeruje, że prawdziwego zadowolenia nie można osiągnąć za pomocą powierzchownych środków ani samego nieustannego dążenia.