My, ludzie, robimy wiele „naszego” czasu na ziemi. Mierzymy to, porównujemy, umieszczamy go w naszych nagrobkach.
(We humans make so much of 'our' time on earth. We measure it, we compare it, we put it in our tombstones.)
W książce Mitcha Alboma „The Next Osoba, którą spotykasz w niebie”, autor zastanawia się nad ludzką obsesją z czasem. Ludzie często określają ich istnienie, mierząc chwile, porównując doświadczenia, a nawet oznaczając swój czas poprzez epitafium na nagrobkach. To podkreśla, jak duży nacisk kładzie się na upływ czasu w naszym życiu.
Cytat rejestruje esencję naszego związku z czasem, sugerując, że mają tendencję do przywiązania do niego znaczącej wagi. Służy jako przypomnienie, aby docenić teraźniejszość, a nie zgubić się w pomiarach i porównań, które często określają nasze istnienie.