Cóż, Hallelujah i mij amunicję. Firma na obiad! I kwalifikujący się licencjat, bez trzech żon, a nawet jednej, o ile mi wiadomo. Anatole, nauczyciel, ma dwadzieścia = cztery oczy w wieku, a wszystkie jego palce wciąż są włączone, oba oczy i oba stopy, i to jest lokalny pomysł na łódź marzeń o najwyższej półce. Cóż, oczywiście nie jest on w mojej kategorii kolorów, ale nawet gdybym był kongijską dziewczyną, obawiam się, że musiałbym się podziękować, ale nie dzięki Anatole.
(Well, Hallelujah and pass the ammunition. Company for dinner! And and eligible bachelor at that, without three wives or even one as far as I know. Anatole, the schoolteacher, is twenty=four eyars of age, with all his fingers still on, both eyes and both feet, and that is the local idea of a top-throb dreamboat. Well, naturally he is not in my color category, but even if I were a Congolese girl I'm afraid I'd have to say thanks but no thanks to Anatole.)
Narrator wyraża mieszankę sarkazmu i niedowierzania na temat emocji otaczających lokalnego kawalera o imieniu Anatole. Jest opisywany jako dwudziestu czterech lat szkolnego, który jest uważany za haczyk w ich społeczności, zwłaszcza, że nie ma wcześniejszych małżeństw. Jednak narrator wskazuje, że pomimo jego pozornie pozytywnych atrybutów, Anatole nie pasuje do swoich osobistych standardów ani preferencji dla romantycznego partnera.
Ten komentarz podkreśla kontrast między oczekiwaniami społecznymi dotyczącymi pożądania a indywidualnymi preferencjami w związkach. Humorystyczny i lekceważący ton narratora sugeruje większy temat książki, badając różnice kulturowe i złożoność przyciągania, ostatecznie wzmacniając jej brak zainteresowania anatole.