Mr. Rasmussen wyraża frustrację z ligi narodów, kwestionując jej cel, jeżeli jest przede wszystkim pod kontrolą Wielkiej Brytanii i jej kolonii. Eveline przeciwstawia się jego negatywności, sugerując, że każda forma organizacji jest lepsza niż żadna z nich. Dialog ten ujawnia napięcie między idealizmem a realizmem, podkreślając różne perspektywy zarządzania i globalnej współpracy.

Robbins wprowadza jednak dawkę cynizmu do rozmowy, podkreślając, że skuteczność ligi zależy nie od jej tytułu, ale od podstawowej dynamiki władzy. Reakcja kobiety z Kalifornii na jego cynizm odzwierciedla przekonanie, że optymizm jest kluczowy w trudnych czasach. Jednak Robbins nalega, aby zachowanie cynicznych perspektyw jest niezbędne do radzenia sobie z rzeczywistością, sugerując głębszy komentarz do rozczarowania wyrządzonego powojennym klimatem.