W „drugiej gwiazdy po prawej” Wendy zastanawia się nad głęboką częścią swojej tożsamości, która pozwala jej uwzględniać wiarę w fantastyczne rzeczy, takie jak wróżki i Peter Pan. Ta wiara stanowi dla niej głębokie źródło siły, wskazując, że jest to istotny aspekt jej wewnętrznego ja, którego nikt nie może zmniejszyć. Esencja jej wiary w magię i cud przyczynia się do jej odporności i poczucia przynależności.

Wendy odczuwa silny związek z własnym sercem, który tworzy w sobie poczucie domu. To wewnętrzne sanktuarium pozwala jej utrzymać swoją tożsamość, niezależnie od okoliczności zewnętrznych lub związków. Dopóki trzyma swoją wiarę w te czarujące pomysły, zawsze znajdzie miejsce, w którym należy, wzmacniając temat, że wewnętrzna wiara jest potężna i samowystarczalna.