Kiedy ludzie mówią mi, że jestem dobry, moja odpowiedź brzmi: „Próbuję”. Ale są ludzie, którzy znają mnie od tyłu, kiedy w danym momencie odbywam tę podróż do Nowego Jorku-a kiedy usłyszą, że jestem pastorem kościoła, nagle, to tak, jakbym wiedział, że otrzymujesz zapłatę, chłopcze. Wiem, że otrzymujesz zapłatę. Znam cię. Zatrzymał się. Jego głos opuścił. Nie, mówię. Znałeś mnie. Znałeś tę osobę, ale nie znasz osoby, którą staram się zostać.
(When people tell me that I'm good, my response is, 'I'm trying.' But there's some people that know me from back when-anytime I make that trip to New York-and when they hear I'm the pastor of a church, all of a sudden, it's like I know you gettin' paid, boy. I know you gettin' paid. I know you.' He paused. His voice lowered. No, I say. You knew me. You knew that person, but you don't know the person that I'm trying to become.)
W „Have Little Faith: A True Story” autor Mitch Albom dzieli się swoimi refleksjami na temat wzrostu i postrzegania siebie. Opisuje, jak ludzie często rozpoznają go za swoje przeszłe osiągnięcia, zwłaszcza gdy dowiadują się, że jest teraz pastorem. To uznanie czasami wiąże się z założeniami o zyskach finansowych, co prowadzi do komplikacji w tym, jak jest postrzegany w porównaniu z tym, kim stara się stać.
Albom podkreśla, że choć docenia komplementy,...