W „Daughters Princess Sultana” Jean Sasson ilustruje, w jaki sposób ograniczenia społeczne mogą prowadzić jednostki do poszukiwania niekonwencjonalnych ścieżek. Cytat podkreśla, że gdy standardowe zachowania i praktyki są zabronione, ludzie mogą zwrócić się do nienormalnych lub dewiacyjnych działań jako formy buntu lub konieczności. Odzwierciedla to głębszą psychologiczną potrzebę swobody i ekspresji, która jest stłumiona normami opresyjnymi.
Narracja koncentruje się na życiu kobiet w ograniczonym środowisku, pokazując ich zmagania i odporność. Trudność Sultany i jej córek ujawnia, w jaki sposób poruszają się po złożoności ich istnienia, jednocześnie konfrontacji z konsekwencjami życia na podstawie takich zakazów. Ich historie podkreślają znaczenie osobistej agencji w przezwyciężeniu ograniczeń społecznych.