Ktokolwiek wtedy byłby wolny, niech nic nie życzy, nie pozwól mu nic odrzucić, co zależy od innych; W przeciwnym razie musi być niewolnikiem.
(Whoever then would be free, let him wish for nothing, let him decline nothing, which depends on others; else he must necessarily be a slave.)
W „The Enchiridion” Epictetus omawia koncepcję prawdziwej wolności, podkreślając, że zależy od naszych pragnień i zależności. Twierdzi, że aby być naprawdę wolnym, nie można umieścić ich szczęścia ani życzeń w rękach innych. Ta perspektywa zachęca jednostki do skupienia się na własnym wewnętrznym pokoju i samowystarczalności, a nie pozwalając na czynniki zewnętrzne na dyktowanie ich stanu emocjonalnego lub wolności.
Filozofa podkreśla, że wszelkie pragnienie rzeczy, które polegają na innych ludzi nieuchronnie prowadzi do formy zniewolenia. Esencja wolności polega na zdolności kontrolowania własnych myśli i uczuć, niezależnej od wpływów zewnętrznych. Poprzez wspieranie samodyscypliny i oderwania się od pragnień zewnętrznych, jednostki mogą osiągnąć stan wolności, który jest stabilny i trwał.