Dlaczego nie czułem tego wcześniej? szepnęła. Ponieważ objęliśmy nasze blizny bardziej niż nasze uzdrowienie, powiedziała Lorraine. Pamiętamy dokładny dzień, w którym zostaliśmy zranione, ale kto pamięta dzień, w którym rana zniknęła?
(Why didn't I feel this before? she whispered. Because we embrace our scars more than our healing, Lorraine said. We can recall the exact day we got hurt, but who remembers the day the wound was gone?)
W fragmencie „następnej osoby, którą spotykasz w niebie” Mitcha Alboma, bohaterowie zastanawiają się nad naturą bólu i uzdrawiania. Jedna postać wyraża zamieszanie w swoich nowo odkrytych uczuciach, pytając, dlaczego nie rozpoznała ich wcześniej. Rozmowa ujawnia, że ludzie często trzymają się swoich blizn i obrażeń przeszłych bardziej żywo niż pamiętają chwile uzdrawiania i powrotu do zdrowia. Wgląd Lorraine podkreśla powszechną ludzką tendencję do skupienia się na bolesnych doświadczeniach, a nie na następujących przekształceniach. Sugeruje to, że choć możemy łatwo przypomnieć sobie szczegóły naszych ran, proces poruszania się jest mniej niezapomniany, ilustrując, w jaki sposób nasze przeszłe traumy mogą przyćmić nasze podróże wzrostowe i lecznicze.