W swojej książce „Flight Behavior” Barbara Kingsolver rodzi prowokujące do myślenia pytanie o postawy społeczne wobec zdrowia psychicznego. Bada paradoks, w jaki sposób społeczeństwo często zachęca do fantastycznych lub nierealnych przekonań u dzieci, a jednocześnie ma tendencję do leczenia podobnych zachowań u dorosłych z lekami. Ta niespójność powoduje głębsze badanie, w jaki sposób pielęgnujemy wyobraźnię w młodości, w porównaniu z tym, jak radzimy sobie z percepcjami dorosłych, które odbiegają od rzeczywistości.

Komentarz zaprasza czytelników do refleksji nad złożonością ludzkich zachowań i różnych reakcji na niego. Sugeruje to, że chociaż wyobraźnia jest obchodzona u dzieci, ponieważ wciąż się rozwijają, to samo może być postrzegane jako problematyczne u dorosłych, co prowadzi do polegania na lekach w celu dostosowania się do norm społecznych. Ten kontrast rodzi ważne pytania dotyczące tego, jak wspieramy samopoczucie psychiczne na różnych etapach życia i co to znaczy, że jednostki mogą poruszać się w ich rzeczywistości.