„The Time Keeper” Mitch Albom zagłębia się w złożony związek między czasem a nadzieją. Historia podąża za postacią, która staje się pierwszym człowiekiem, który mierzy czas, co prowadzi do konsekwencji ludzi obsesyjnych. Dzięki tej narracji Albom bada, w jaki sposób nieustępliwa dążenie do czasu wpływa na ludzkie doświadczenie, podkreślając, że wartość czasu zmniejsza się, gdy nieobecna jest nadzieja.

Cytat „I bez nadziei czas jest karą”, zawiera główny temat książki. Sugeruje to, że czas może wydawać się uciążliwy i tortulny, gdy brakuje optymizmu i aspiracji, jakie zapewnia nadzieja. Ostatecznie narracja zachęca czytelników do zastanowienia się nad tym, jak nadzieja przekształca nasze postrzeganie czasu, pozwalając nam znaleźć w niej sens i cel, a nie cierpieć pod jego wagą.