Nie jesteś zły, MMA? Pokręciła głową. Jaki był sens gniewu? Były okazje, kiedy MMA Ramotswe, podobnie jak nas wszyscy, czuli się zły, ale ich niewiele i nigdy nie trwały długo. Gniew, Obed Ramotswe wyjaśnił jej raz, to nic więcej niż sól, którą wciemy w nasze rany. Nigdy nie zapomniała o tym, co powiedział o bydle i Botswanie oraz o zachowaniu deszczów.
(You're not angry, Mma? She shook her head. What was the point of anger? There were occasions when Mma Ramotswe, like all of us, could feel angry, but they were few-and they never lasted long. Anger, Obed Ramotswe had explained to her once, is no more than a salt that we rub into our wounds. She had never forgotten that-along with the things he said about cattle, and Botswana, and the behaviour of the rains.)
MMA Ramotswe zastanawia się nad naturą gniewu, zdając sobie sprawę, że ma to niewielki cel. Chociaż doświadcza gniewu, jak wszyscy inni, te chwile są rzadkie i ulotne. Mądrość jej ojca rezonuje z nią, podkreślając, że gniew jest podobny do soli na ranach, zaostrzając ból zamiast go łagodzić. Ten wgląd głęboko wpływa na jej perspektywę na reakcje emocjonalne i życie w ogóle.
Dzięki kontemplacji MMA Ramotswe historia ilustruje szerszy temat emocjonalnej odporności....