Twoje główne pragnienie, mówi Epictetus, powinno być twoim pragnieniem, aby nie być sfrustrowane, tworząc pragnienia, których nie będziesz w stanie spełnić.
(Your primary desire, says Epictetus, should be your desire not to be frustrated by forming desires you won't be able to fulfill.)
Epictus podkreśla znaczenie zarządzania pragnieniami, aby osiągnąć satysfakcjonujące życie. Sugeruje, że jednostki powinni skoncentrować swoje pragnienia na ich kontroli i rozpoznać daremność życzenia rzeczy, które są nieosiągalne. Dostosowując pragnienia do osiągalnych celów, jednostki mogą zapobiec niepotrzebnej frustracji i rozczarowaniu.
W „Przewodniku po dobrym życiu” William B. Irvine rozwija tę stoicką filozofię, opowiadając się za kultywowaniem realistycznych pragnień, które prowadzą do zadowolenia. Główną ideą jest uproszczenie pragnień i skupienie się na tych, które przyczyniają się do znaczącego istnienia, a nie ściganie po nierealistycznych oczekiwaniach, które mogą prowadzić do niezadowolenia.