Shakespeare'in "Romeo ve Juliet" den "başka herhangi bir isimle bir gülün tatlı kokması" için bir şeyin özünün adıyla tanımlanmadığını gösteriyor. Oyun bağlamında, sevginin etiketleri ve toplumsal beklentileri aştığı fikrini vurgular. Juliet, Romeo'nun soyadına bakılmaksızın, aşklarının gerçek ve etkilenmediğini ifade eder. Bu, oyunun gerçek duygu ve kimliklerin yüzeysel başlıklar veya ailesel bağlardan ziyade derinlemesine kök saldığı temasını göstermektedir.

İfade, bir kişinin veya nesnenin içsel niteliklerinin ne olursa olsun, aynı kaldığını vurgulayarak deyimsel bir ifade haline geldi. Algının doğası ve gerçek değeri sadece isimlendirmenin ötesinde anlamanın öneminden bahseder. Esasen Shakespeare, okuyucuları ilişkilerde ve yaşamda gerçekte neyin önemli olduğunu düşünmeye davet eder, sevginin saflığının dış sınıflamalardan bağımsız olarak değişmez olduğunu güçlendirir.