Cahil bir kişi kendi talihsizliği nedeniyle başkalarını suçlamaya meyillidir. Kendini suçlamak ilerlemenin kanıtıdır. Fakat bilge adam asla bir başkasını ya da kendini suçlamak zorunda kalmaz.
(An ignorant person is inclined to blame others for his own misfortune. To blame oneself is proof of progress. But the wise man never has to blame another or himself.)
"Yaşam Sanatı" nda Epictetus, cahil bireylerin talihsizliklerini başkalarına atfetme eğilimini tartışır. Bu, öz farkındalık ve kişisel sorumluluk eksikliğini yansıtır. Buna karşılık, kişinin zorluklardaki kendi rolünü tanımak kişisel gelişim ve anlayışı gösterir.
Dahası, Epictetus, gerçekten bilge bir bireyin kendilerine veya başkalarına yönelik olsun suçlama ihtiyacını aştığını ileri sürer. Bu bilgelik, hayatın daha derin bir şekilde anlaşılmasından gelir ve suçlama yükü olmadan daha uyumlu bir varlığa yol açar.