Ama onun hala kursunu durdurarak ve sarma, kederli bir şekilde, bu geminin sprey ile bu şekilde ağladığını açıkça gördünüz, hala rahatlık olmadan kaldı. Rachel'dı, çocukları için ağlıyordu, çünkü değillerdi.
(But by her still halting course and winding, woeful way, you plainly saw that this ship that so wept with spray, still remained without comfort. She was Rachel, weeping for her children, because they were not.)
Pasaj, Rachel olarak tasvir edilen bir geminin yaşadığı derin bir üzüntü ve kayıp duygusunu yansıtır, bir anneye çocuklarını yas tutan bir İncil referansı. Geminin yolculuğu, sonsuz ve umutsuzluk dolu görünen bir mücadeleyi gösteren zorluk ve duygusal kargaşa ile işaretleniyor. Geminin sprey ile ağlayan görüntüleri, ıssızlığını ve yolculuğuna nüfuz eden derin kederi vurgular.
Bu tasvir, özlem temaları ve yokluğun acısıyla yankılanır. Rachel'ın ağlaması sadece kişisel kaybı değil, aynı zamanda daha geniş bir insan üzüntüsünü de sembolize eder, Herman Melville'in "Moby-Dick" deki anlatısına nüfuz eden yas ve yerine getirilmemiş arzuların evrensel temalarının altını çizer.
