Seni seviyorum hayatım, seni sevgiyle seviyorum. Senin gibi cömert bir meleğe olan sevgisini ortaya çıkarmak için sadece ve bir buçuk, ama tüm bunlara rağmen seni seviyorum ve aşkım için ayağa kalkamıyorum ve ağır adamların seni teşvik ettiğini gördüğümde neredeyse diz çöküyorum, beni, hayatımı, yüzümde gülümsemeye, yüzümde gülümseyin, sizin için, bildiğin gibi, sizin için gerektiği gibi, deyişsiz bir şey olduğunu ...
(I love you, my life, I love you with love. Just and a half to reveal his love for a generous angel like you, but I love you despite all this, and I cannot stand up for my love, and I almost kneel when I see the heavy men aspiring to you, so encourage me, my life, I refer to, smile in my face, what is in that of what you are as long as you A sincere loved one, as you must know, and as long as you are helpless, hopeless, as you must realize .. Oh ..)
Alıntı, "cömert bir melek" olarak adlandırdıkları biri için konuşmacının ezici duygularını ifade eden derin ve tutkulu bir sevgi ifade eder. Konuşmacı, bu sevilen figürü kaybetme, onlara karşı neredeyse ibadet eden bir tutum sağlama ve bu tür derin duyguları ifade etmedeki zorlukları kabul etme fikriyle karşı karşıya kaldığında hayranlık ve çaresizlik karışımı hissediyor. Bir gülümseme yoluyla cesaretlendirmenin altında yatan bir itiraz var, bu da karşılıklı karşılıklılıkın önemini gösteriyor.
Naguib Mahfouz, konuşmacı, değer verdikleri kişinin gücünden ve cazibesinden önce diz çökme duygusunu ortaya çıkardığı için aşktaki kırılganlığın özünü yakalar. Hayranlık ve güvensizlik arasındaki gerilim, bir partnerin dış cazibe merkezleri tarafından daha düşük hissedebileceği veya meydan okuyabileceği romantik ilişkilerin karmaşık dinamiklerini yansıtır. Nihayetinde, duygu dış etkilere rağmen değişmez sevgi derinliğinin ve sevgiliden gelen gerçek bağlantı, anlayış ve güvence arzusunun altını çizer.