Ender, ilgi odağı olduğunu fark etmiyormuş gibi yaparak yavaş ve dikkatli bir şekilde yemeye başladı.
(Ender began to eat, slowly and carefully, pretending not to notice he was the center of attention.)
Orson Scott Card'ın "Ender's Game" adlı eserinde baş kahraman Ender Wiggin, kendisini herkesin dikkatinin odak noktası olduğu zorlu bir sosyal durumun içinde bulur. Yemek yerken sakin bir tavır sergiliyor ve kasıtlı olarak etrafındaki incelemelerden habersizmiş gibi davranıyor. Bu an onun baskı altında sakin kalabilme yeteneğini vurguluyor ve düşünceli doğasını sergiliyor.
Sahne, hikaye boyunca Ender'in deneyimlediği izolasyon temalarının ve liderliğin getirdiği yüklerin altını çiziyor. Sessiz dayanıklılığı, çevresinin karmaşıklıkları ve başkaları tarafından kendisine yöneltilen beklentiler arasında gezinirken içsel gücünü yansıtıyor ve karakter gelişimine zemin hazırlıyor.
