Hungry Joe deliydi ve kimse ona yardım etmek için elinden gelen her şeyi yapan Yossarian'dan daha iyi bilmiyordu. Hungry Joe, Yossarian'ı dinlemezdi. Hungry Joe dinlemezdi çünkü Yossarian'ın deli olduğunu düşünüyordu
(Hungry Joe was crazy, and no one knew it better than Yossarian, who did everything he could to help him. Hungry Joe just wouldn't listen to Yossarian. Hungry Joe just wouldn't listen because he thought Yossarian was crazy)
Joseph Heller'in Catch-22'sinde, Hungry Joe karakteri zihinsel olarak dengesiz olarak tasvir ediliyor, Yossarian'ın çok iyi anladığı bir gerçek. Yossarian'ın Hungry Joe'ya yardım etme girişimleri, Joe'nun Yossarian'ın kendisinin deli olduğu inancıyla gölgede bırakılıyor. Bu dinamik, ilişkilerinin karmaşıklığını gösterir ve kaotik bir ortamda algılanan akıl sağlığı temasını vurgular.
Nihayetinde, Hungry Joe'nun Yossarian'ın uyarılarını reddetmesi, savaşın daha geniş saçmalıklarını ve etkilenenler arasında iletişimin zorluklarını yansıtır. Etkileşimleri, okuyucunun karakterlerin psikolojik mücadelelerini ve savaş ortamında gerçekliklerinin düzensiz doğasını anlamasını derinleştirmeye hizmet ediyor.