Hamlet 'cüceler' Hamilton ' - Hemen hemen her şeyi cüce ediyor - ama aralarında açıklayıcı bir benzerlik var. Shakespeare'in en uzun oyunu izleyicilerini bazı temel ve görünüşte önemli gerçekler hakkında karanlıkta bırakıyor. Bard, tüm bu sözler sırasında Hamlet'in deli olup olmadığını ya da sadece taklit olup olmadığını söylemek için unutmuş gibi değil: merak etmemizi istedi. Bizi kesin cevabı olmayan bir bulmaca üzerinde çalışmaya zorluyor. Ve bu gizem, oyunu karşı konulmaz bulmamızın bir nedenidir
(Hamlet' dwarfs 'Hamilton' - it dwarfs pretty much everything - but there's a revealing similarity between them. Shakespeare's longest play leaves its audience in the dark about some basic and seemingly crucial facts. It's not as if the Bard forgot, in the course of all those words, to tell us whether Hamlet was crazy or only pretending: He wanted us to wonder. He forces us to work on a puzzle that has no definite answer. And this mysteriousness is one reason why we find the play irresistible)
"Hamlet", "Hamilton" dahil olmak üzere birçok oyunu aşan muazzam bir eserdir. Stil ve dönem farklılıklarına rağmen, her iki parça da ilgi çekici bir benzerlik paylaşıyor: izleyicileri hikayenin önemli unsurlarını düşünüyorlar. Shakespeare, izleyicilerin oyunun daha derin anlamları ve çözülmemiş sorularıyla etkileşime girmesini isteyen Hamlet'in deliliği etrafında kasıtlı olarak belirsizlik yaratır.
Bu belirsizlik, "Hamlet" in kalıcı çekiciliğinin önemli bir nedenidir. Karakterlerinin karmaşıklığı ve basit cevapların olmaması, izleyicileri anlatıyı bir araya getirmeye davet ederek onu entelektüel bir bulmaca haline getiriyor. Bu ilgi çekici belirsizlik, "Hamilton" da bulunan düşünceli sanatı, her iki çalışmanın da izleyicileri yüzey seviyesi yorumunun ötesinde keşfetmeye zorladığını gösteren yansıtır.