Anlatıcı, bir silahı ele alıp almadığını sorgulayan bir kadınla karşılaşmayı paylaşıyor. Toplantı hakkında biraz endişeli hissetmesine rağmen, asla kullanmadığını itiraf ediyor. Bu giriş, ailesinin şiddet konusundaki inançları üzerine bir düşünce gerektiriyor. Ateşli silahların kullanımından ziyade fiziksel çatışmalar için sağlam savunuculardı ve yerel kaynaklara erişimleri, kendilerini öldürmeye başvurmaya ihtiyaç duymadıkları anlamına geliyordu.
Bu ifade, şiddet ve anlatıcı ailesi tarafından yapılan seçimler hakkında ilginç bir bakış açısı ortaya koyuyor. Farklı çatışma çözümü biçimleri arasında bir kontrast vurgular ve anlatıcının silah kullanımını çevreleyen toplumsal normlarla ilgili rahatsızlığını gösterir. Genel olarak, kişisel değerler ve kişinin yetiştirilmesindeki şiddetin etkileri hakkında daha derin bir yorumun altını çizmektedir.