Çocuklarımıza hayatta güvenli bir yer olmadığını, güvenliğin bir yanılsama olduğunu öğretmeyi ihmal ettiğim için kuşağımı suçluyorum. Baldwin, 1961'deki bir röportajda, "Çoğumuz, ne dersek desin, karanlıkta yürüyoruz, karanlıkta ıslık çalıyoruz." Dedi.
(I blame my generation for having neglected to teach our children that in life there are no safe places, that safety is an illusion. "Most of us, no matter what we say, are walking in the dark, whistling in the dark," Baldwin said in an interview in 1961.)
"Hayal Gücü Cumhuriyeti" nde Azar Nafisi, mevcut neslin çocuklarda güvenliğin genellikle bir yanılsama olduğunu anlayışını nasıl aşılamadığını yansıtıyor. James Baldwin'in 1961 röportajından duyarlılığını yineliyor ve birçok insanın tehlikenin gerçeklerinden habersiz bir şekilde ilerlediğini ve aslında belirsizlik yoluyla tökezlerken güvende olduklarını iddia ediyor. Bu ihmal, varoluş gerçeklerinden kopuklaşmaya yol açar.
Nafisi, bu sahte güvenlik duygusunun kişisel büyümeyi ve eleştirel düşünceyi engelleyebileceğini savunuyor. Esnekliği ve farkındalığı teşvik etmek yerine, gerçek tehlikelerle ilgili konuşmaların olmaması, zorluklarla yüzleşmek için kötü hazırlanmış bir nesil yaratabilir. Hem Baldwin hem de Nafisi'nin içgörüleri, yaşamın belirsizliklerini daha derin bir şekilde anlamayı teşvik ederek, gönül rahatlığı yerine eleştirel katılım çağrısında bulunur.