Bu alıntı, araştırma ve yenilik alanındaki ortak bir zorluğun altını çiziyor: Marjinal iyileştirmelerin giderek artan arayışı, çoğu zaman radikal veya alışılmadık çözümlerin keşfedilmesinden önceliklidir. Mevcut yöntemleri iyileştirmek somut ilerlemelere yol açabilir ve mümkün olanın sınırlarını zorlayabilirken, bu ölçülebilir ölçümlere aşırı odaklanmak, istemeden de olsa yaratıcılığı bastırabilir ve farklı bakış açılarının keşfedilmesini engelleyebilir. Bazen devrim niteliğindeki atılımlar, zor, daha az gidilen yolların, yani son derece karmaşık olarak kabul edilebilecek veya iyi bir nedenden dolayı daha az keşfedilmiş alanların üstesinden gelinerek elde edilebilir. Topluluk, farklı yaklaşımları benimseyerek, yaratıcı deneylere ve risk almaya değer verilen daha bütünsel bir ortamı teşvik edebilir. Böyle dengeli bir bakış açısı, yalnızca önemli olmasına rağmen rehaveti artırabilecek artan kazanımlar yerine, sektörde devrim yaratabilecek yıkıcı fikirleri teşvik eder.

Bu yaklaşım, salt performans ölçütleri yerine kalite ve yeniliğe öncelik verme konusunda kültürel bir değişim gerektirir. Her zorluğun doğrudan veya anında ölçülebilir bir çözüm getirmeyeceğinin bilincinde olmak çok önemlidir. Sonuçta odak noktası yalnızca kazanımların verimliliği değil, aynı zamanda farklı bakış açıları ve metodolojilerin gelişmesine izin veren kullanılan stratejilerin çeşitliliği olmalıdır. Bu zihniyet, sürekli, artan iyileştirmelerin tuzağına düşmek yerine, bilgi ve uygulamanın sınırlarını gerçekten ileri iten daha sağlam, çok yönlü ve çığır açıcı ilerlemelere yol açabilir.

Topluluğun zorlu, daha az seyahat edilen alanları keşfetmenin zorluğunu, önemini ve değerini takdir etmesini teşvik etmek, öngörülemeyen yeniliklerin ve uzun vadeli ilerlemenin kilidini açabilir, bilgi arayışını daha kapsayıcı ve çok yönlü hale getirebilir.