Matthew'in aradığı için çok mutluyum, "dedi." İletişimden kalmadım, biliyorsun. Burada böyle. Kendi hayatına kapılıyorsunuz ve aileyi eve geri unutuyorsunuz.
(I'm very glad that Matthew phoned," he said. "I've been out of touch, you know. It's like that out here. You get caught up in your own life and you forget about family back home.)
Karakter, Matthew'den bir telefon görüşmesi almaktan dolayı minnettarlığını ifade eder ve sevdiklerinden uzaklaşırken ortaya çıkabilecek duygusal mesafeyi vurgular. Hayatın nasıl tüketici olabileceğini kabul eder, kişi aile bağlarıyla kolayca dokunmayı kaybeder, bu bağlantılar için bir özlem duygusu gösterir.
Bu duygu, yaşamın meşguliyetinin ortasında ilişkileri sürdürmede pek çok karşılaşmayı yansıtır. Karakterin kabulü, ailenin önemini ve ulaşmanın coğrafi ve duygusal mesafenin yarattığı boşluğu doldurmaya yardımcı olabileceğini hatırlatıyor.