Bunun, fırsatlardan faydalanmamızı mümkün kılanlara karşı hepimizin bir anlamda belirli bir sorumluluğa sahip olduğumuza dair farkındalığımla ilgili olduğunu düşünüyorum.
(I think that has to do with my awareness that in a sense we all have a certain measure of responsibility to those who have made it possible for us to take advantage of the opportunities.)
Bu alıntı, başarılarımızın ve bize yolu açanların çabalarının birbiriyle bağlantılı olduğunu anlamanın önemini vurguluyor. Fırsatlara erişmemizi sağlayan başkaları (ister atalar, akıl hocaları, ister genel olarak toplum) tarafından sağlanan fedakarlıkları, mücadeleleri ve desteği kabul etme ve onurlandırma yönündeki etik yükümlülük üzerinde düşünmeye davet eder. Kendi konumumuzu anlayarak yolculuklarımızı şekillendiren toplumsal ve tarihsel bağlamın daha bilinçli hale geliriz. Bu farkındalık, alçakgönüllülüğü ve başkalarına karşılık verme veya onları yükseltme konusunda sorumluluk duygusunu teşvik eder. Bu aynı zamanda bireysel başarının nadiren izole edildiği fikrini de güçlendiriyor; genellikle kolektif çabanın temeli üzerine kuruludur. Sorumluluklarımızın farkına varmak, arkamızdan gelenler için daha eşitlikçi fırsatlar yaratmayı amaçlayan eylemlere ilham verebilir, böylece destek ve yetkilendirme döngüsüne katkıda bulunabilir. Bu zihniyet şükran ve ahlakı teşvik ederek bizi uğraşlarımızda etik davranmaya teşvik eder. Temelde, gerçek başarının yalnızca kişisel kazançla ilgili olmadığını, katkıları ilerlememizi mümkün kılan kişileri takdir etmek ve onurlandırmakla ilgili olduğunu ve bunu yaparken bu desteği toplumdaki diğer kişilere nasıl genişletebileceğimizi düşünmekle ilgili olduğunu vurguluyor.
