Daha önceki bir yaşta, iyiliğin gurura hakim olacağına inanmak mümkün olabilir, ancak artık değil. Gurur cezasızlıkla gurur duyabilirdi, çünkü gururunda onunla çelişecek kimse yoktu ve narsisizm artık mengene olarak kabul edilmedi. Tüm ünlü kültünün konusu buydu, diye düşündü; Ve bu insanları fêted ve kibirlerini besledik.
(In an earlier age, it might have been possible to believe that goodness would prevail over pride, but not anymore. The proud could be proud with impunity, because there was nobody to contradict him in his pride and because narcissism was no longer considered a vice. That was what the whole cult of celebrity was about, she thought; and we fêted these people and fed their vanity.)
Geçmişte, erdemin kibir üzerinde zafer kazanabileceğini kabul etmek daha kolaydı, ancak bu inanç önemli ölçüde azaldı. Günümüzde, bireyler gururlarını eleştiri veya muhalefet korkusu olmadan açıkça ifade edebilirler. Hesap verebilirlik eksikliği, narsisistik davranışın kaşlarını çatmaktan ziyade normalleştirildiği anlamına gelir.
Toplumsal değerlerdeki bu değişim, kibir gösteren ve kibirleri kutladığı ünlü kültüre olan takıntıyla vurgulanıyor. Kamu figürlerini yücelterek, insanlar yanlışlıkla gerçek iyilik üzerindeki öz-önemi ve bencilliğe öncelik veren bir kültürü besler.