Nabokov, ingilizce bir başlık {1959} 'a davet edilen İngiliz baskısında okuyucuya romanının' tout tous 'sunmadığını hatırlatıyor. Tür hiçbir şey. `` Öyle, '' diyor, 'boşlukta bir keman.' {...} Hem kurgusunda hem de hayatında, içgüdüsel olarak ilişkilendirdiğimiz ve kavradığımız, tüm seçenekler alındığında sınırsız bir özgürlük olasılığı vardı. Sanırım beni sınıfı yaratmaya iten şey bu. Dış dünyayla ana bağlantım üniversiteydi ve şimdi bu bağlantıyı kopardım, orada boşluğun eşiğinde keman icat edebilir veya boşluk tarafından yutulabilirdim.
(In his forward to the English edition of Invitation to a Beheading {1959}, Nabokov reminds the reader that his novel does not offer 'tout pour tous.' Nothing of the kind. 'It is,' he claims, 'a violin in the void.' {...}There was something, both in his fiction and in his life, that we instinctively related to and grasped, the possibility of a boundless freedom when all options are taken away. I think that is what drove me to create the class. My main link with the outside world had been the university, and now that I had severed that link, there on the brink of the void, I could invent the violin or be devoured by the void.)
Azar Nafisi, anılarında Vladimir Nabokov'un çalışmalarının evrensel olarak erişilemediği ve onu "boşlukta bir keman" olarak tanımladığı iddiasını yansıtıyor. Bu metafor, özgürlüğün seçeneklerin yokluğundan çıktığı boş bir alanda gezinmenin özünü yakalar. Nafisi, sınırlamalar içinde yaratıcılık ve kendini keşfetme potansiyeli olduğunu kabul ederek bu fikre bağlanır.
Kendisini üniversiteden uzaklaştırdıktan sonra Nafisi, hem bir meydan okumayı hem de bir fırsatı sembolize eden boşlukla yüzleşir. Boşluğun ortasında bir keman oynamaya benzer yaratma eylemi, hayatta kalma...