Gazete işinde personel müdürü gelmeden önceki son nesildeydim. Editörler ve özgeçmiş kiralamak yerine yetenek olarak algıladıkları şeyi riske atacak editörler tarafından işe alındınız.
(In the newspaper business, I was in the last generation before the arrival of the personnel manager. You were hired by editors - and editors who would take a chance on what they perceived to be talent and not hire a resume.)
Bu alıntı, gazetecilikte, işe alımların resmi nitelikler veya özgeçmişlerden ziyade sezgi ve itibara göre yönlendirildiği, geçmiş bir dönemi vurguluyor. Editörlerin, algılanan potansiyele dayalı olarak yetenek seçiminde daha kişisel bir rol oynadığı, daha organik ve muhtemelen risk alan bir ortamın teşvik edildiği bir zamanın altını çiziyor. Personel yöneticilerini ve standartlaştırılmış işe alım süreçlerini kullanmaya yönelik değişim, verimliliği artırmış olabilir ancak bunun, insan muhakemesi ve ham yeteneklerin incelikli bir şekilde tanınması pahasına olduğu tartışılabilir. Bunu yansıtarak, çağdaş işe alma uygulamalarına meydan okuyor ve yeteneğin nasıl tanımlandığının yeniden değerlendirilmesini teşvik ediyor; belki de bize gerçek becerilerin genellikle kağıt üzerinde ölçülebilecekleri aştığını hatırlatıyor.
