"Bu yoğunluk değil, William S. Burroughs'un" çıplak öğle yemeğinden "direnme isteğini kıran ağrı süresidir. Tek bir acı verici deneyim yönetilebilir olsa da, zamanla kalıcı acı kişinin kararını ve ruhunu aşındırabilir. Bu, esnekliğin ve insan kapasitesinin kısa sıkıntı patlamalarına dayanma önemini vurgular, ancak uzun vadeli sıkıntıların tehlikeleri konusunda da uyarır.

Burroughs, nihayetinde insan iradesini fetheten ağrının şiddeti değil, devamının acımasız doğası olduğunu öne sürüyor. Bu içgörü, insan deneyimi ve dayanıklılığının daha derin bir anlayışını yansıtır ve uzatılmış zorluğun nasıl bir umutsuzluk duygusuna yol açabileceğini gösterir. Alıntı, devam eden zorluklarla başa çıkma yollarımız ve zihinsel ve duygusal durumlarımızı zaman içinde nasıl şekillendirebilecekleri üzerine yansımayı davet ediyor.