William S. Burroughs'un "Çıplak Öğle Yemeği" kitabında, anlatıcının kendisini sıkan bir el hissine uyandırdığı çarpıcı ve biraz gerçeküstü bir an tasvir ediliyor. Bu tuhaf deneyim, Burroughs'un çalışmaları boyunca yaygın olan bir tema olan bir kopukluk ve saçmalık duygusu ortaya koyuyor. Görüntüler, gerçekliği neredeyse rüya gibi bir kaliteyle harmanlayan içsel bir mücadele öneriyor.

Bu alıntı, kitabın insan ruhunu keşfetmesini ve bilinç ve bilinçsizlik arasındaki bulanık çizgileri kapsar. Burroughs'un tarzı genellikle geleneksel anlatılara meydan okuyor ve okuyucuları ayrık düşünceler ve canlı açıklamalar yoluyla daha derin varoluşsal soruları düşünmeye davet ediyor.