Naguib Mahfouz'un "Dilencisi" nin alıntısı derin bir umutsuzluk duygusu ve kaosun ortasında bir açıklama özlemini ifade eder. Konuşmacı bunalmış hissediyor, onları çevreleyen duygusal ve fiziksel kargaşadan kaçmak istiyor. Bu duygu, tüm umutların kaybolduğu bir anı yakalar ve anlayış arzusunun karanlıkta bir ışık titremesi haline gelir.