Dinlemek. Bakmak. Arzu bir evdir. Arzu kapalı alana ihtiyaç duyar. Desire kapılardan veya pencerelerin veya çıtalar veya pinprick'lerin biter, gökyüzünün altına sığamaz, çok büyük. Kapıları kapatın. Pencereleri kapatın. Sinirlerden gülüyor ya da şaka yaparken ya da sadece bir şey söylemek veya çalılarla ilgilenmek için bir şey söyler yapmaz, o zaman arzunuzda bir pencere açarsınız ve bu da ısınamaz. Soğuk taslak geliyor.
(Listen. Look. Desire is a house. Desire needs closed space. Desire runs out of doors or windows, or slats or pinpricks, it can't fit under the sky, too large. Close the doors. Close the windows. As soon as you laugh from nerves or make a joke or say something just to say something or get all involved with the bushes, then you blow open a window in your house of desire and it can't heat up as well. Cold draft comes in.)
Alıntı, arzu kavramını sınırlar içinde geliştiğini vurgulayarak sınırlı bir alan olarak yansıtır. Arzunun geniş olduğunu ve dış dünyaya maruz kaldığında ezici hissedebileceğini düşündürmektedir. Kapılar ve pencereler gibi açıklıkları kapatarak, arzularının sıcaklığını ve yoğunluğunu koruyabilir. Kapalı alanın görüntüleri, arzunun dış dikkat dağıtıcı unsurlardan korunmayı gerektiren hassas bir şey olduğu fikrini aktarır.
Dahası, gergin kahkaha veya önemsiz konuşmaya girdiğimizde, bu alandan ödün veriyoruz ve soğuk taslakların istila etmesine izin veriyoruz. Bu eylemler, arzularımızın zenginliğini sulandırabilecek dikkat dağıtıcı unsurları temsil eder. Bir evin metaforu, daha derin isteklerimizi beslemede odak ve yalnızlığın önemini vurgulayarak, soğuk olmasını ve davetsiz olmasını önlemek için dikkatli bir bakım gerektiren özel bir sığınak olarak arzunun özünü yakalar.
