Genlerim, aşkım, lastik bantlar ve iptir - kendinizi içinde yaşayabileceğiniz bir yapı yapın.
(My genes, my love, are rubber bands and rope - make yourself a structure you can live inside.)
Aimee Bender, "Kasıtlı Yaratıklar" adlı kitabında, insan kimliğinin ve kendini yapmanın özüne yansıyan bir alıntı ile eşsiz bir metafor sunar. Genlerin kauçuk bantlara ve halatla karşılaştırılması, biyolojik makyajımızın doğasında var olan esnekliği ve esnekliği sembolize eder. Genetik yatkınlıklarımız bizi etkileyebilse de, sabitlenmediklerini ve yeniden şekillendirilebileceğini düşündürmektedir.
Teklifin ikinci kısmı, bireyleri aktif olarak yaşamları için bir 'yapı' veya çerçeve yaratmaya teşvik eder. Bu, kişisel ajansın önemini ve kişinin amacını ve çevresini tanımlama yeteneğini ima eder. Bender, doğal özelliklerimizi gerçek benliklerimizi barındıran bir yaşam inşa etmek için malzeme olarak kullanarak varlığımızı oluşturma gücüne sahip olduğumuzu vurgular.
