Erkekler ortak stok şirketleri ve uluslar olarak tespit edilebilir görünebilir; Knaves, aptallar ve katiller olabilir; Erkeklerin ortalama ve yetersiz yüzleri olabilir; Ama insan, idealde, o kadar asil ve çok parlak, böyle büyük ve parlayan bir yaratıktır ki, tüm arkadaşları en pahalı cüppelerini atmak için koşmalıdır.
(Men may seem detestable as joint stock-companies and nations; knaves, fools, and murderers there may be; men may have mean and meagre faces; but man, in the ideal, is so noble and so sparkling, such a grand and glowing creature, that over any ignominious blemish in him all his fellows should run to throw their costliest robes.)
Herman Melville'in "Moby-Dick" de yazar, insan doğasının ikilikine yansır. İnsanların eylemlerinde ve görünüşlerinde genellikle güvenilmez veya temel görünmese de, insanlık içinde doğal bir asalet ve parlaklık olduğunu kabul ediyor. Açgözlülük veya şiddet gibi olumsuz özelliklerin varlığında bile, insanın ideal vizyonu parlak bir şekilde parlar ve bizim türümüz için daha derin bir umut sunar.
Melville, bireylerde veya toplumlarda bulunan kusurlara ve eksikliklere rağmen, bu kusurların insanlığın altında yatan büyüklüğünü gölgede bırakmaması gerektiğini öne sürüyor. Olumsuzluğa odaklanmak yerine, olumlu yönleri kutlamalı ve her insanda var olan güzelliği tanımaya çalışmalıyız. Bu perspektif, insanlığın daha şefkatli bir görüşünü teşvik ederek bizi birbirimizi desteklemeye ve yükseltmeye çağırıyor.
