Gizli polislerin çoğu bölümlendirme konusunda büyük ölçüde yeteneklidir. Yalan söylemek kadar değerli bir yetenek. Gerçek duygularını kapatırlar ve taklit duyguları yaratırlar. Rozeti gösterme, birini şehir merkezine sürükleme zamanı geldiğinde kolayca yıkın ve bir sorgu hücresinde onun karşısına oturun ve şimdi ne kadar berbat olduğunu söyleyin.
(Most undercover cops are vastly skilled at compartmentalization. It is a talent as valued as lying. They seal off their real feelings and create imitation emotions. Easily torn down when it's time to show the badge, drag someone downtown, and sit across from him in an interrogation cell and tell him how fucked he is now.)
Gizli memurlar, duygularını ve deneyimlerini bölümlere ayırma ve görevlerini etkili bir şekilde yerine getirmelerine izin verme konusunda dikkate değer bir yeteneğe sahiptir. Bu beceri, gerçek duygularını oynadıkları rollerden ayırmaları için çok önemlidir, bu da genellikle aldatma ve oyunculuk içerir. Yanlış duygusal tepkiler yaratma yeteneği, kimliklerini ve amaçlarını koruduğu için eşit derecede önemlidir.
Gerçek benliklerini ortaya çıkarma zamanı geldiğinde, dişli dişlileri hızlı bir şekilde değiştirmeli ve gizli kişilerinden yetkili rakamlara geçmelidirler. Bu değişim, şüphelilerle doğrudan yüzleşmeyi, durumun ciddiyetini ve şu anda karşılaştıkları sonuçları vurgulamayı içerir. Özünde, gizli bir polisin hayatında önemli bir rol oynar ve yüksek stresli ortamlarda kontrolü sürdürmelerini sağlar.
