Bu alıntı, tarihsel olarak kölelik, tiranlık ve sistemik baskıyla bağlantılı bir fikir olan, başka bir kişi üzerinde mülkiyet haklarına sahip olma veya bu haklara sahip olma şeklindeki insanlıktan çıkarıcı düşünceye derinden meydan okuyor. Hiçbir bireyin bir mülk ya da meta olarak görülmemesi gerektiği iddiası, insan özgürlüğünün ve kişisel onurumuzun temel ilkelerini yansıtmaktadır. Bireyleri kontrole, baskıya veya mülkiyete tabi kılan tüm doktrinlerin, yasaların veya sosyal uygulamaların aktif bir şekilde reddedilmesi çağrısında bulunur. Bu tür fikirler, kölelik ve serflikten günümüz sömürüsüne kadar çeşitli biçimlerde toplumlara nüfuz etmiş ve kişisel özerklik ve özgürlüğü tehdit etmeye devam etmektedir. Bu ifade bizi, zihinsel bağımsızlığı boyun eğdirmek ve bastırmak için tasarlanmış zihinsel zincirlerin dayatılmasına direnmeye çağırıyor. Gerçek özgürlüğün yalnızca dış özgürlüğü değil aynı zamanda iç egemenliği de (başkaları tarafından dayatılan aşırı kısıtlamalar olmaksızın düşünme, inanma ve hareket etme yeteneğimizi) içerdiğini vurgular. Bu, Aydınlanma idealleriyle ve otoriterliğe, ayrımcılığa ve eşitsizliğe karşı devam eden mücadeleyle derinden yankılanıyor. Adalete bağlı olanlar için bir çağrı görevi görür ve bize ilerlemenin insanın değerini azaltan doktrin ve uygulamalara karşı durma isteğimize bağlı olduğunu hatırlatır. Zihinsel bağımsızlığı korumak ve zincirlere direnmek (kurumsallaşmış veya sosyal olarak kabul edilmiş olsalar bile) bireysel hakların korunması ve daha eşitlikçi bir toplumun teşvik edilmesi açısından çok önemlidir. Bizi hiçbir zaman entelektüel veya ahlaki tutsaklığı kabul etmemeye, gerçek insanlığın kurtuluşu uğruna baskıcı sistemlere sürekli meydan okumaya ve bunları ortadan kaldırmaya çağırıyor.