Zavallı Erik, mırıldandı Anna. Hayır, dedi Ulf. Hayır. Zavallı Erik-Fortunate Erik değil. Anna Ulf'a şüpheli bir görünüm verdi. Ama düşündüğü tek şey ... ... balık avı. Evet, ama bu onu mutsuz mu yapıyor? Aksine: Erik tamamen mutlu. Erik tamamen çözüldü.
(Poor Erik, muttered Anna. No, said Ulf. No. Not poor Erik-fortunate Erik. Anna gave Ulf a dubious look. But all he thinks of... ...is fishing. Yes, but does that make him unhappy? Quite the contrary: Erik is utterly happy. Erik is completely resolved.)
Anna, Erik'e sempati duyuyor, balık tutmaya odaklanmasının hırs eksikliğini gösterebileceğine inanıyor. Ancak ULF, Erik'in talihsiz değil, sadeliği ve memnuniyetinde şanslı olduğunu düşündürüyor. Bu, mutluluğun geleneksel başarı veya toplumsal beklentilere bağlı olduğu fikrine meydan okur.
Ulf, Erik’in balıkçılık için tekil tutkusunun ona tam mutluluk ve tatmin getirdiğini vurgular. Farklı çıkarların eksikliği nedeniyle mutsuz olmak yerine, Erik'in sevdiği şeye olan bağlılığı onu tamamen yerine getirir ve yaşam seçimlerinde çözülür.
