Gerçek insanlar artık yaşamlarını bu şekilde yapmazlar. Oradaki üç romantik Marie Antoinette ve Milkmaids kadar mantıklı. İflas işlemleri başladığında - bir hafta, bir ay, bir yıl - tek ekonomik değerlerinin burada restoranım için animasyonlu duvar kağıdı olduğunu öğrenecekler. ' Bunny, kredisine göre, bundan memnun değildi. Her şey bitti, erkekler elleri ve sırtlarıyla çalışan erkekler. Onlara ihtiyaç yok.
(Real people don't make their livings that way any more. Those three romantics out there make as much sense as Marie Antoinette and her milkmaids. When the bankruptcy proceedings begin – in a week, a month, a year – they'll find out that their only economic value was as animated wallpaper for my restaurant here.' Bunny, to his credit, was not happy about this. 'That's all over, men working with their hands and backs. They are not needed.)
Alıntı, değişen bir ekonomide manuel emek kavramıyla hayal kırıklığını yansıtıyor. Sıkı çalışma yoluyla geçimini sağlayan insanların fikrinin modası geçmiş olduğunu, bu idealleri tutanları Marie Antoinette gibi tarihsel figürlere benzeterek, pratikliklerini vurguladığını gösteriyor. Karakter, bu romantikler için yaklaşmakta olan bir finansal yıkım duygusunu ifade eder, bu da katkılarının modern bir bağlamda değerli olmaktan ziyade dekoratif olduğunu düşündürmektedir.
Bunny'nin bu perspektiften rahatsızlığı, geleneksel emek değerleri ile çağdaş ekonomik yapıların sert gerçekleri arasındaki bir çatışmayı gösteriyor. İfadesi, fiziksel emeğin devalüe edildiği toplumsal ihtiyaçlarda bir değişimi vurgulamaktadır ve bir zamanlar çalışmalarında onur ve amaç bulan bireyler artık eski haline getirilmektedir. Bu eleştiri, bu tür değişikliklerin bireysel değer ve toplum kimliği için etkileri üzerine düşünmeyi davet eder.