Peki bizi ne bastırıyor ve korkutuyor? Kendi düşüncelerimiz, açıkçası, insanları, aileyi, eski uğrakları ve alışılmış yaşam tarzlarını terk etmek üzereyken insanları bunaltan nedir? Düşünceler.
(So what oppresses and scares us? It is our own thoughts, obviously, What overwhelms people when they are about to leaves friends, family, old haunts and their accustomed way of life? Thoughts.)
Epictetus'un yazılarında, korkularımızın ve baskılarımızın birincil kaynağının kendi düşüncelerimiz olduğunu vurguluyor. Sıklıkla zihinlerimizin, özellikle önemli yaşam değişiklikleri veya geçişleriyle karşılaştığında bizi boğan engeller yaratmasına izin veririz. Arkadaşlar ve aile gibi tanıdık ortamları geride bırakma ihtimali, bu değişikliklerin etrafında inşa ettiğimiz zihinsel anlatılar nedeniyle kaygıyı teşvik edebilir.
Korkularımız, önümüzdeki şey hakkında eğlendirdiğimiz düşüncelerden kaynaklanıyor. Yeni bir yolculuğa veya yaşamın aşamasına başladığımızda, zihinlerimiz belirsizlikler üzerinde durabilir ve korku duygularını artırabilir. Bu baskıcı duyguların düşüncelerimizin içinde ortaya çıktığını fark ederek, onları yönetmeyi öğrenebiliriz, değişime ve tanıdıktan ayrılmaya daha güçlendirilmiş bir yanıt için yol açabiliriz.