İsviçre bir şekilde Batı gevşekliği için bir kelime haline geldi: İslami olarak kabul edilen herhangi bir program veya eylem, İran'ın hiçbir şekilde İsviçre olmadığını hatırlattı.
(Switzerland had somehow become a bywordfor Western laxity: any program or action that was deemed un- Islamic was reproached with a mocking reminder that Iran was by no means Switzerland.)
"Tahran'da Lolita Okuma: Kitaplarda Bir Anı", Azar Nafisi İsviçre'nin Batılı izinlilik standardını nasıl temsil ettiğini vurgular. İran'ın İsviçre ile yan yana konması, İran'da, özellikle kültürel ve kişisel özgürlüklerle ilgili olarak uygulanan toplumsal kısıtlamaların bir eleştirisi olarak hizmet ediyor. Referans, İran'da kabul edilemez kabul edilen eylemlerin veya programların, İsviçre tarafından örneklendirildiği gibi Batı normlarıyla uyumlu olmadıklarını hatırlatarak sıklıkla reddedildiğini göstermektedir.
Nafisi’nin anlatısı, kültürel değerlerdeki keskin kontrastlara dikkat çekerken Batı yaşam tarzlarıyla ilişkili özgürlüklerin özlemini öneriyor. Bu alay konusu, İran toplumunun kısıtlamalarının İsviçre'nin algılanan gevşekliğine karşı keskin bir rahatlama içinde nasıl durduğunu vurgular, böylece Batı ideallerinin hem hayran olduğu hem de reddedildiği kısıtlayıcı bir rejimde yaşamanın zorluklarını ve karmaşıklıklarını sergiler.