Sakinliğin durgunluğu korkunç. Sesi garip ve portentous büyümeye başlar. Özofagus için çok büyük bir şey yutulmuş bir şey gibi hissediyor. Canlı bir böcek gibi bir tür istemsiz iç mırıldanır. Kranyumu yankılanmalarla dolu bir kubbe. Kemiklerinin oyukları fısıldayan galeriler. Sersemlenmesi için yüksek sesle konuşmaktan korkuyor; Bas davulundaki adam gibi.
(The stillness of the calm is awful. His voice begins to grow strange and portentous. He feels it in him like something swallowed too big for the esophagus. It keeps up a sort of involuntary interior humming in him, like a live beetle. His cranium is a dome full of reverberations. The hollows of his very bones are as whispering galleries. He is afraid to speak loud, lest he be stunned; like the man in the bass drum.)
Alıntı, konuşmacının yaşadığı derin bir ezici gerginlik ve dehşet duygusunu yansıtır. Durgunluk, dışa doğru sakinken, içinde derin bir rahatsızlık uyandırır. Bu iç kargaşa, içerilemeyecek kadar büyük bir şeye benzeyen, iç dünyası ve dış sessizliği arasında bir çatışma yaratan garip sesler ve hisler olarak ortaya çıkıyor. Bir uğultu böceği ve kafatası içindeki yankıların görüntüleri, huzurunu bozan ve onu dikkatli bir şekilde sessiz kalmaya zorlayan kaotik düşünceleri gösterir.
Bu ezici his, konuşmacıyı, sesin sessizleştiği bir bas davulunda sınırlı bir adamı anımsatan, kendini ifade etme korkusu durumunda bırakır. Metafor, iletişim kurma arzusu ile bu iletişimin potansiyel sonuçları arasındaki mücadeleyi ifade eder. Canlı görüntüler, kişinin iç yaşamının derinliklerinin fiziksel sesler kadar gök gürültüsü olabileceği ve sakinlik karşısında insan duygularının karmaşıklığını vurgulayabileceği unutulmaz bir atmosfer çağrıştırıyor.
